Ο χθεσινός δεν ήταν Παναιτωλικός. Δεν είχε καμία απολύτως σχέση με ότι έδειξε σε προηγούμενα παιχνίδια. Προσέξτε, με ότι έδειξε, όχι με ότι θέλαμε ή φανταζόμαστε. Με Ατρόμητο (άσχετα από το αποτέλεσμα) είχε ένα εξαιρετικό β’ ημίχρονο. Με Παναθηναϊκό ήταν ομαδάρα. Ακόμα και με Λεβαδειακό που έχασε, ήταν ομάδα που όλοι της έβγαλαν το καπέλο. Όπως επίσης, η χθεσινή εμφάνιση, δεν ήταν μια κακή παρένθεση. Υπάρχει το αντίστοιχο προηγούμενο στην Κέρκυρα.
Ο καθένας από εμάς μπορεί να έχει άποψη: Φταίει ο προπονητής, φταίει ο τάδε παίκτης, φταίει το ένα ή το άλλο. Μικρή σημασία έχουν αυτές οι απόψεις. Εκείνο που πρέπει να γίνει, είναι να ψαχτούν όσοι μπορούν να παρέμβουν και να αλλάξουν την κατάσταση. Να βρουν τα πραγματικά αίτια, να διορθώσουν ότι δεν πάει καλά.
Ο Παναιτωλικός ενδεχομένως να μην είναι η υπερομάδα που έπλασαν οι περισσότεροι στη φαντασία τους βλέποντάς τον με Παναθηναϊκό και Πλατανιά, αλλά σίγουρα δεν είναι και ομαδούλα της σειράς όπως εμφανίστηκε χθες.