Ο 30χρονος πέρασε «δύσκολα» τους τελευταίους μήνες, αλλά επέστρεψε γερός και απέδειξε γιατί μπορεί να κάνει τη διαφορά στο κέντρο της άμυνας του Παναιτωλικού.
Στην μπάλα όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Σωστό ή λάθος, αυτό συμβαίνει. Υπάρχουν όμως παράμετροι που καθορίζουν τη στιγμή, δηλαδή το πώς θα παρουσιαστεί μία ομάδα ή κάποιος παίκτης ατομικά. Ο Παναιτωλικός πήρε χθες μία μεγάλη νίκη καθώς επικράτησε με 1-0 του Car.gr ΠΑΣ Γιάννινα και «ανάσανε» βαθμολογικά, αλλάζοντας άρδην την κατάσταση στην ουρά.
Με γνώμονα τα όσα είδαμε στους «Ζωσιμάδες» αλλά και στο πρόσφατο, επίσης, 1-0 επί του Απόλλωνα Σμύρνης αξίζει να…μιλήσουμε λίγο για τον Τέλη Καρασαλίδη. Ο 30χρονος στόπερ ήταν και στα 2 ματς εκ των κορυφαίων της ομάδας και έδειξε, εμπράκτως, πως μπορεί να ηγηθεί της «κυανοκίτρινης» άμυνας, καταθέτοντας καρδιά και ψυχή.
Η σχετική κουβέντα δεν θα γίνονταν εάν δεν είχαν προηγηθεί οι δύσκολοι μήνες που πέρασε και οι οποίοι τον επηρέασαν. Στο πλαίσιο της ατυχίας που έχει «χτυπήσει» φέτος τους Αγρινιώτες οι οποίοι για μεγάλο χρονικό διάστημα «έχασαν» παίκτες τους «κλειδιά» (ορισμένοι παραμένουν νοκ άουτ), έτσι και εκείνος απουσίασε για περίπου 5 μήνες. Μετά τον αγώνα της 7ης Νοεμβρίου στα Γιάννινα για την κανονική διάρκεια όπου και αντικαταστάθηκε στο 72′, επανεμφανίστηκε στις 3 Απριλίου στη Λάρισα και την 2η αγωνιστική των play out. Όλο αυτό το διάστημα πήγε (και) στην Αθήνα για θεραπείες, πάλεψε, δούλεψε, μία έμπαινε σε φουλ ρυθμούς και μία έμενε εκτός, όμως τελικά τα κατάφερε και γύρισε γερός.
Στο Αλκαζάρ λοιπόν τον είδαμε ξανά και στις αρχές του αγώνα στάθηκε άτυχος και έκανε πέναλτι που όμως απέκρουσε ο Κνετ. Θυμίζουμε πως επανεμφανίστηκε ύστερα από 5 μήνες παρά 3 ημέρες, δηλαδή ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ενδεκαδάτος και στο Βόλο, όπου η άμυνα των «κυανοκίτρινων» αντιμετώπισε πολλά προβλήματα και ουσιαστικά δέχθηκε 3 γκολ σε λανθασμένες αντιδράσεις της. Η… μπάλα σε αυτές τις περιπτώσεις παίρνει (κυρίως) τους στόπερ και αντικαταστάθηκε τότε στο 53′.
Έτσι λοιπόν έμεινε στον πάγκο κόντρα στην «Ελαφρά Ταξιαρχία», αλλά πέρασε πολύ νωρίς στο ματς (μόλις στο 34′) επειδή τραυματίστηκε ο Τσότσαλιτς. Σε μία χρονική στιγμή που εύλογα μπορεί να θεωρηθεί πως είχε κακή ψυχολογία. Όμως άλλο του… έλειπε. Ο ρυθμός. Ο ποδοσφαιριστής δεν είναι ρομπότ να λείπει τόσους μήνες και μόλις παίξει να πιάνει τα στάνταρ του, αλλά χρειάζεται χρόνο και ο 30χρονος τον βρήκε. Τόσο στο διάστημα που αγωνίστηκε κόντρα στην «Ελαφρά Ταξιαρχία» όσο και χθες απέναντι στον ΠΑΣ, το σύνολο 115 λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις (60’&95′ αντίστοιχα) τα «καναρίνια» δέχθηκαν μόνο 1 φάση, από τον Μπεντινέλι της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» και εκείνος το πιστώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Σίγουρα δεν ήταν μόνος, δηλαδή το παραπάνω αποτέλεσε προϊόν συνολικής δουλειάς, αλλά και στα 2 παιχνίδια βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων και κυρίως στα Γιάννινα ήταν «κυρίαρχος» στην περιοχή του Κνετ, όπου δεν απώλεσε «μονομαχία» ενώ ορισμένες φορές που οι γηπεδούχοι βρέθηκαν στο 1 vs 1 απέναντί του μέσα στο «κουτί», έκανε υποδειγματικές άμυνες. Ο Αυστριακός γκολκίπερ των «κυανοκίτρινων» είχε 2 επεμβάσεις και εκείνος 5. Δεν άφηνε τίποτα να… πέσει κάτω.
Ο έμπειρος στόπερ δεν είναι… χθεσινός. Στην καριέρα του ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά μέσα από δύσκολες στιγμές. Στον Πανσερραϊκό των χιλίων προβλημάτων μετά τον αιφνίδιο θάνατο του αείμνηστου Πέτρου Θεοδωρίδη και στον Ηρακλή της αβεβαιότητας, όπως βέβαια και ξέρει πως να λειτουργήσει όταν η μπάλα «καίει» και να παίξει με την εμπειρία του όπως έκανε πέρσι στην Ξάνθη και παλαιότερα μία διετία στον Ατρόμητο.
Τώρα λίγο πριν το φινάλε της χρονιάς, στις πλέον κρίσιμες στιγμές «φωνάζει» παρών. Βρήκε τα πατήματά του, ανάκτησε ρυθμό και βγαίνει μπροστά σε μία δύσκολη, για τον Παναιτωλικό, περίοδο.
Πηγή: gazzetta.gr