Κάθε «αποχωρισμός» είναι δύσκολος, όμως στην προκειμένη περίπτωση μετά την σημερινή ανακοίνωση με την οποία έγινε γνωστό πώς ο Γιώργος Κούσας δεν θα συνεχίσει στον Παναιτωλικό, κανείς δεν μπορεί να πει «αντίο». Η πιο σωστή έκφραση είναι «εις το επανιδείν». Βλέπετε ο 35χρονος αρχηγός δεν είναι κάποιος τυχαίος, αλλά ο παίκτης που έχει συνδέσει το όνομά του με την σύγχρονη ιστορία της ομάδας, η οποία ξέρει να την τιμά σε βάθος χρόνου. Αλλωστε και εκείνος είναι ουσιαστικά ένας από εμάς.
Μετά από 7 σεζόν παρουσίας όπου μεταξύ άλλων έγινε ρέκορντμαν συμμετοχών στη μεγάλη κατηγορία με τα «καναρίνια», ο έμπειρος στόπερ δεν είναι πια ανάμεσά μας. Συνολικά τίμησε την φανέλα του Παναιτωλικού σε 210 ματς και τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το ντεμπούτο του κόντρα στην Δόξα τον Οκτώβριο του 2010 όπου και σκόραρε, το γκολ στην Ριζούπολη το 2013 όταν και ξεκίνησε η «αντεπίθεση» για την άνοδο, εκείνο με τον Ολυμπιακό στο 1-1 του 2014 ή ορισμένες συγκλονιστικές εμφανίσεις του, όπως στο «θρυλικό» «μπαράζ» του Βόλου.
Στο πέρασμα του χρόνου ο Κούσας μετατράπηκε από απλά έναν παίκτη της ομάδας στον «ηγέτη» της. Πήρε το περιβραχιόνιο, βγήκε μπροστά όποτε χρειάστηκε αλλά πλέον, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου οι δρόμοι των δύο πλευρών να «χωρίσουν». Είναι μαθηματικά βέβαιο πώς στην πρώτη του επιστροφή στο Αγρίνιο θα χειροκροτηθεί, όπως συνέβη από τους φίλους του και όταν έπαιξε για πρώτη φορά στα Γιάννινα ως αντίπαλος του ΠΑΣ.
Κάτοικος της πόλης από το καλοκαίρι του 2010, βίωσε αρκετές χαρές αλλά και λύπες. Το «ισοζύγιο» σε μεγάλο βαθμό γέρνει στις πρώτες, όπου μεταξύ άλλων ξεχωρίζουν οι άνοδοι του 2011 και του 2013. Γέλασε, πανηγύρισε αλλά και έκλαψε με την «κυανοκίτρινη» φανέλα, την οποία και τίμησε όσο λίγοι.
Στο πέρασμα των ετών είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια στιγμή του, αλλά στέκεσαι στην συνολική του παρουσία. Κυρίως στα δύσκολα. Μετά από τόσα χρόνια και χαρές και με δεδομένο πως η «πόρτα» του Παναιτωλικού θα είναι για εκείνον πάντα ανοικτή, κανείς δεν μπορεί να πει «αντίο». Μόνο «εις το επανιδείν». Αλλωστε το σύνθημα «Κούσα, ψυχάρα» δεν έχει λεχθεί τυχαία…