Πριν τον αγώνα με τον Αστέρα γράφαμε για την ευκαιρία που είχε ο Παναιτωλικός «να το γυρίσει τούμπα». Να κερδίσει και να διεκδικήσει την είσοδό του στην εξάδα. Τουλάχιστον να διεκδικήσει…
Ήταν ένας στόχος που έμπαινε από μόνος του, μετά τη νίκη στο Βόλο. Με τρίποντο θα πήγαινε στους 26 βαθμούς και στην 7η θέση ξεπερνώντας τον Ατρόμητο. Θα ήταν 5 βαθμούς πίσω από τον Άρη και 6 από τον Βόλο.
Με το «θα», βέβαια, δεν πας πουθενά. Δεν κέρδισε και οι όποιες ελπίδες εξανεμίστηκαν. Για άλλη μια φορά δεν εκμεταλλεύτηκε την έδρα του, η οποία αντί να είναι «όπλο» έχει μετατραπεί σε «αχίλλειο πτέρνα» (όπως παραδέχτηκε και ο Αναστασίου), οπότε στο υπόλοιπο της κανονικής περιόδου περιορίζεται στο αόριστο «ότι καλύτερο».
Εκτός έχει να παίξει με δύο ομάδες που διεκδικούν πρωτάθλημα (Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό). Οι άλλοι τρεις αντίπαλοί του δίνουν μάχες επιβίωσης και είναι οι τρεις τελευταίοι της βαθμολογίας. Με τον Λεβαδειακό παίζει εκτός, με Ιωνικό και Λαμία στο Αγρίνιο.
Προφανώς οφείλει να διεκδικήσει το καλύτερο και στα πέντε ματς. Παράλληλα να μειώσει την ψαλίδα των εντός – εκτός νικών που σήμερα είναι 2-4. Χωρίς άγχος, πίεση, δικαιολογίες.