Ο Παναιτωλικός συμπληρώνει αυτές τις μέρες 13 χρόνια διοίκησης Κωστούλα και ο Μιχάλης Τσαμπάς στο weekend-journal του gazzetta θυμάται ποια ήταν η κατάσταση το καλοκαίρι του 2005 και πόσα άλλαξαν στην πορεία:
29/5/2005. Ο Παναιτωλικός δίνει τον… υπέρ πάντων αγώνα για την παραμονή του στην Γ’ εθνική. Μεταξύ συγγενών, αλλά και πιστών φίλων στην εξέδρα, με ένα γκολ-πεναλτι του Πέτρου Ζουρούδη, επικρατεί 1-0 της Πτολεμαϊδας και… σώζει τη χρονιά.
Μια χρονιά που σαν κύριο χαρακτηριστικό είχε τους εράνους στους δρόμους του Αγρινίου και της Αθήνας, τους τηλεμαραθωνίους για να βγουν τα έξοδα και τις… διανυκτερεύσεις στο πούλμαν της ομάδας στα μακρινά ταξίδια μιας και δεν υπήρχαν χρήματα για ξενοδοχείο. «Κερασάκι» στην τούρτα τα… κρουασάν που ήταν και το «πλουσιοπάροχο» γεύμα των παικτών πριν και μετά το ματς. Εικόνα διάλυσης σε όλα τα επίπεδα. Ούτε με την παραμονή σε εθνική κατηγορία, φαίνεται φως στο… βάθος του τούνελ.
Η ομάδα παραμένει στην ανυποληψία ακόμη και της τοπικής κοινωνίας, συνεχίζει πνιγμένη στα χρέη της, με μια ανίσχυρη διοίκηση χωρίς όραμα, πλάνο, αλλά το κυριότερο χωρίς δυνατότητες να τραβήξει το… κάρο από τον βούρκο. Τίποτα δεν δείχνει να αλλάζει και όλοι αποδέχονται την μοίρα τους. Ο λαοφιλής σύλλογος του Αγρινίου, αλλά κι όλου του νομού θα συνεχίσει να είναι ένας… κομπάρσος των μικρών κατηγοριών βουτηγμένος στα προβλήματά του.
Ο άγνωστος Αγρινιώτης της Σουηδίας!
Κάπου εκεί, ο Σωκράτης Τσιάρας ένας Αγρινιώτης με έντονη δραστηριότητα στην Σουηδία… πρωτοψελλίζει ένα όνομα. «Ο Φώτης Κωστούλας είναι η μόνη λύση» αρχίζει να λέει και οι περισσότεροι… google-άρουν για να δουν ποιο είναι αυτό το «νέο φρούτο» που μπορεί να… επαναφέρει μια ομάδα που κρατιέται στη ζωή με σωληνάκια. Το… προξενιό γίνεται, ο Κωστούλας που κι αυτός διαπρέπει για 3 δεκαετίες στην σκανδιναβική χώρα ως Αγρινιώτης του εξωτερικού κάνει «μπάσιμο» στην Παναιτωλική καθημερινότητα περιμένοντας ότι θα… παίξει με τους όρους που έχει μάθει να κάνει τα deal στο επαγγελματικό επίπεδο όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Εντούτοις παίρνει στα χέρια του μια σακούλα σούπερ μάρκετ γεμάτη χαρτιά και μαθαίνει πως «αυτός είναι όλος ο Παναιτωλικός»!!! Βέβαια στη συνέχεια μαθαίνει κι άλλα αφού καθημερινά πλέον άνθρωποι άγνωστοι προς τον ίδιο, τον πλησιάζουν, του συστήνονται και τον ενημερώνουν πως «έχουν λαμβάνειν από τον σύλλογο»!
Κάπως έτσι, στην καρδιά του καλοκαιριού του 2005, αρχίζει για τον Παναιτωλικό, το Αγρίνιο, αλλά όπως αποδείχθηκε και για όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο η «εποχή Κωστούλα».
Το… ολικό λίφτινγκ στο γήπεδο και το Emileon
Βασικό μέλημα στις πρώτες του εβδομάδες ως αφεντικό του Τίτορμου, ο σεβασμός προς τον κόσμο που δίνει από το υστέρημά του για να δει την ομάδα, αλλά και η βελτίωση στις συνθήκες εργασίας των ίδιων των παικτών. Με λίγα λόγια λίφτινγκ στο γήπεδο. Ένα… κλουβί παρατημένο, ένα γήπεδο πίσω από την εποχή, ακόμη και μια εστία μόλυνσης όσο αφορά τους κανόνες υγιεινής. Σε ένα γήπεδο που δεν τον ανήκει ρίχνει και μαζεμένα, αλλά και σταδιακά εκατομμύρια ευρώ για να μετατραπεί σε ένα στολίδι για την πόλη.
Πλαστικά καθίσματα, σκέπαστρο, νέος χλοοτάπητας, πέταλο, πάνω διάζωμα στην «μικρή» εξέδρα, αίθουσα τύπου, πολυτελή αποδυτήρια, καφετέρια, σύγχρονες τουαλέτες, θέσεις για ΑμΕΑ, λειτουργικά δημοσιογραφικά, χώρος VIP, μπουτίκ, γραφεία ΠΑΕ, ηλεκτρονικός πίνακας είναι μερικά από εκείνα τα στοιχεία που μετέτρεψαν ένα απαξιωμένο γήπεδο, σε ένα από τα πιο… τηλεοπτικά και λειτουργικά που υπάρχουν στην Σούπερ Λίγκα.
Παράλληλα όσο αφορά τις υποδομές, ο Φώτης Κωστούλας τρέχει και ένα άλλο πρότζεκτ. Αυτό του προπονητικού κέντρου. Το Emileon ανοίγει τις πύλες του το καλοκαίρι του 2008, αν κι ήδη από το ’07 οι ακαδημίες προπονούνταν εκεί κι όσοι έχουν βρεθεί εκεί έστω και μια φορά έχουν ακόμη να λένε για την εμπειρία αυτή, που σπάνια συναντάς σε άλλα προπονητικά κέντρα της χώρας.
Οι… καλύτεροι μάρτυρες είναι οι παίκτες και οι προπονητές που όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν από το club και υπογραμμίζουν με κάθε τρόπο τις ιδανικές συνθήκες εργασίας που τους παρέχονται. Παράλληλα αποτελεί και ένα πόλο έλξης για την ίδια την πόλη τόσο όσο αφορά τον αθλητισμό, αλλά και την αναψυχή και την διασκέδαση (πισίνες, καφέ, εστιατόριο, παιδική χαρά, μουσικές εκδηλώσεις, ημερίδες).
«Να είχε το ποδόσφαιρο 4-5 Κωστούλες»
Φυσικά αυτά τα 13 χρόνια που οδηγεί με ασφάλεια του τιμόνι του Παναιτωλικού, έχοντας επενδύσει ένα ποσό που αγγίζει τα 50 εκ. ευρώ, ο Φώτης Κωστούλας έχει συνεργαστεί και με δεκάδες ανθρώπους που στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν μόνο καλά να πουν.
Τόσο από την οικονομική συνέπεια της ΠΑΕ, όσο κι από τις συνθήκες και την ασφάλεια που παρέχει στον καθένα. Τρεις πρωταθλητές Ευρώπης (οι Χαριστέας-Παπαδόπουλος ως παίκτες και ο Δέλλας ως προπονητής), διεθνείς ποδοσφαιριστές (Θεοδωρίδης, Μαλεζάς, Φωτάκης, Κυριακίδης, Μάκος) καταξιωμένοι προπονητές σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας (Χάβος, Μαντζουράκης, Τεννές, Λεμονής), ξένοι με την δική τους ιστορία (Ανρί Καμαρά), αλλά κι άλλοι δεκάδες Έλληνες και αλλοδαποί παίκτες έχουν μόνο καλά λόγια να πουν, ακόμη κι όταν έχουν αποχωρήσει από το Αγρίνιο, έχοντας βγάλει την «κυανοκίτρινη» φανέλα.
Όλα αυτά όπως γίνεται εύκολα κατανοητό ούτε εντός Emileon έχουν μείνει, ούτε εντός των τειχών του Αγρινίου. Το όνομα του Κωστούλα, αλλά και του Παναιτωλικού έγιναν ταυτόσημα με το «καθαρό ποδόσφαιρο», την οικονομική συνέπεια, την φιλοξενία, το fair play, την συνεχή προσπάθεια για ποδοσφαιρική κάθαρση… Κάτι που φυσικά χτίστηκε με κόπο, με περπατησιά από δύσκολα μονοπάτια αλλά και με «πιστολιές», διαιτητικές (σε όλες τις κατηγορίες) αλλά και κυριολεκτικές (βλέπε επίθεση με σφαίρες στο πούλμαν της αποστολής).
Αμφότεροι πάντως, ιδιοκτήτης και club δεν άλλαξαν μισό βήμα από την γραμμή τους αναγκάζοντας «εχθρούς και φίλους» να λένε από τις τηλεοπτικές οθόνες, αλλά και να αρθρογραφούν σε εφημερίδες και sites για το «πόσο διαφορετικό θα ήταν το ελληνικό ποδόσφαιρο αν είχε στις τάξεις του ακόμη 4-5 Κωστούλες».
Σήμερα, 13 χρόνια μετά από την ενασχόλησή του με τα… κυανοκίτρινα κοινά, ο Φώτης Κωστούλας παραμένει μοναδικός πυλώνας στήριξης του Παναιτωλικού οικοδομήματος. Παρά την πολλάκις εκπεφρασμένη άποψή του για σταδιακή απεμπλοκή από το club, παραμένει μαζί με τους καθημερινούς κι επί σειρά ετών συνεργάτες του, η μόνη σταθερά για τον σύλλογο.
Το μεγάλο όνειρο του μουσείου και η αναζήτηση… στηριγμάτων
Άλλωστε τα εκατοντάδες καλά λόγια, τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, οι φωτογραφικές πόζες και λεζάντες από παράγοντες της Αγρινιώτικης και Αιτωλοακαρνανικής κοινωνίας (επιχειρηματίες, βουλευτές, αυτοδιοίκηση όλων των βαθμών), ουδέποτε μεταφράστηκαν σε κάτι περισσότερο, όπως για παράδειγμα μια ουσιαστική κι έμπρακτη βοήθεια προς τον Παναιτωλικό.
Ακόμη και τώρα, που ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Γεράσιμος Μπελεβώνης… τρέχει ένα σπουδαίο πρότζεκτ κι όνειρο ετών όπως είναι το «Μουσείο του Παναιτωλικού» αποτελεί μεγάλο ερωτηματικό αν θα βρεθούν αρωγοί. Επιφανείς Αγρινιώτες, φίλοι της ομάδας, η τοπική αυτοδιοίκηση, η Περιφέρεια. Φορείς που οφείλουν να βγουν μπροστά και να συμβάλλουν ώστε μια τόσο μεγάλη προσπάθεια να γίνει πράξη.
Μια τεράστια προσφορά στον σύλλογο που σε μερικά χρόνια θα γιορτάσει έναν αιώνα ζωής, ένα έργο κατάθεση για ολόκληρη την πόλη, ένας χώρος που οι παλιοί θα δακρύζουν, οι νέοι θα μαθαίνουν κομμάτια από την ιστορία του συλλόγου και οι ακόμα πιο μικροί θα έχουν έναν ακόμη λόγο να υποστηρίζουν την ομάδα της πόλης τους.
Ένα έργο που δεν χρειάζεται κι αυτό να έχει κι αυτό…σφραγίδα Κωστούλα, προκειμένου να αποδειχθεί και στην πράξη η μεγάλη αγάπη όλων προς τον Παναιτωλικό. Να φανεί δηλαδή πως μετά από 13 χρόνια οικονομικής… αιμοραγίας, υπάρχει και κάποιος άλλος που μπορεί να βάλει το χέρι στην τσέπη για να προσφέρει στον Τίτορμο.
Εξάλλου και σε αυτή την περίπτωση ισχύει το διαχρονικό αρχαίο ρητό «η ισχύς εν τη ενώσει».
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΣΤΑΘΜΟΙ
ΙΟΥΛΙΟΣ 2005: Ο Φώτης Κωστούλας μαζί με τον τότε συνεργάτη του, Σωκράτη Τσιάρα παρουσιάζουν τον νέο προπονητή του Παναιτωλικού, Στάθη Σταθόπουλου κι ουσιαστικά είναι η επίσημη «πρώτη του» στα ποδοσφαιρικά δρώμενα.
23 ΜΑΪΟΥ 2009: Στο μπαράζ της Νέας Σμύρνης μαζί με άλλους 10.000 φίλους του Παναιτωλικού πανηγυρίζει στο ιστορικό μπαράζ κόντρα στη Ρόδο την άνοδο στη Β΄εθνική.
8 ΜΑΪΟΥ 2011: Ο Παναιτωλικός επικρατεί με 3-0 του Διαγόρα Ρόδου στο Αγρίνιο κι εξασφαλίζει μαθηματικά το εισιτήριο για την A’ εθνική/Super League, 34 χρόνια μετά την τελευταία παρουσία του!
7 ΜΑΪΟΥ 2012: Μερικές ημέρες πριν τα «καναρίνια» υποβιβάζονται στην Football League και στην τηλεοπτική εκπομπή «ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ» του Αχελώος ΤV, o Φώτης Κωστούλας για πρώτη φορά θέτει θέμα αποχώρησης λέγοντας μεταξύ άλλων: «Δεν μπορεί να δίνω κάθε χρόνο τόσα εκατομμύρια και να απολογούμαι στον καθένα που έχει λάθος άποψη και την λέει με υβριστικό τρόπο. Μου πήρε 7 χρόνια να καταλάβω ότι εγώ δεν κάνω για τον χώρο αυτό. Το πωλητήριο βγήκε και είναι θέμα χρόνου να βρεθεί κάποιος. Ακόμη κι αν χρειαστεί το Πρωτοδικείο ή να περάσουν κάποιοι μήνες εγώ δεν βάζω άλλα λεφτά στον Παναιτωλικό»…
19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013: Στο Πανθεσσαλικό του Βόλου, σε μια γωνιά του γηπέδου μαζί με τους συνεργάτες του και παίκτες που έμειναν εκτός αποστολής, πανηγυρίζει τη νίκη κόντρα τον Ολυμπιακό Βόλου και παράλληλα την επιστροφή στα «μεγάλα σαλόνια». Εκείνη η επιτυχία λόγω των… ιδιαιτεροτήτων, θεωρήθηκε γενικότερα νίκη του καθαρού ποδοσφαίρου, κόντρα σε «συστήματα» κι άλλες… ομορφιές.
16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017: Αποκαλύπτει με δηλώσεις στο gazzetta.gr την πρόθεση του να παραιτηθεί από τον προεδρικό θώκο της ΠΑΕ και να παραμείνει μεγαλομέτοχος. Κάτι που γίνεται μερικές ημέρες αργότερα.