Αξίζει να σταθούμε σε δύο παίκτες και στα όσα έκαναν στο χθεσινό φιλικό. Τον “παλιό” Κλέσιο και τον “νέο” Τομανέ. Ο πρώτος αγωνίστηκε ως δεξιός μπακ. Παρά την αγωνιστική του απραξία όλο τον Αύγουστο λόγω τραυματισμού, ο νεαρός ποδοσφαιριστής επιβεβαίωσε όσα ακούγονταν για εκείνον από το ξεκίνημα της προετοιμασίας. Ότι είναι η αποκάλυψη. Από τον Γενάρη που ήρθε στο Αγρίνιο είχε δείξει δείγματα. Αλλά στη συνέχεια, μια η κλήση του στην Εθνική Μοζαμβίκης, μία ο θάνατος του πατέρα του, μία ο τραυματισμός που είχε, δεν του επέτρεψαν να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο όπως μπορούσε. Με την εκρηκτικότητα και την ταχύτητα που τον διακρίνει, κάλυψε χθες όλη τη δεξιά πλευρά και έκανε τους αντιπάλους του να μοιάζουν αργοί τα ταλαιπωρημένοι… Αν βελτιώσει και τα τελειώματά του, θα είναι άψογος. Μάλλον ο Ματζουράκης θα προβληματιστεί πολύ αν θα επαναφέρει τον Μύγα ή θα κρατήσει εκεί τον Κλέσιο.
Ο Τομανέ έπαιξε το α’ ημίχρονο ως δεξί εξτρέμ, μπροστά από τον Κλέσιο με τον οποίο συνεργάστηκε πολύ καλά. Ο Πορτογάλος πήρε πρωτοβουλίες, δημιούργησε ρήγματα και μετά από ατομική ενέργεια στο χώρο του, έβγαλε στο 4′ μια εξαιρετική μπαλιά στον Μαρκόβσκι που σούταρε πάνω από την εστία. Παρότι δεν έχει τον όγκο του Σέρβου, ο Τομανέ είναι πολύ δυνατός στα μαρκαρίσματα που δέχεται, έχει καλή υποδοχή και κίνηση και δεν λυγίζει στο σκληρό παιχνίδι. Το έδειξε ξανά στο β’ ημίχρονο, όταν πέρασε στον άξονα και έπαιξε πάνω σε δύο ψηλούς και δυνατούς στόπερ. Θα ανέβαζε πολύ τις μετοχές του αν στο διάστημα αυτό ήταν πιο αποτελεσματικός στην τελική ενέργεια, όπου έδειξε αδυναμία σε μια εξαιρετική μπαλιά του Λεντέσμα, που δεν αξιοποίησε όταν βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση στο ημικύκλιο της περιοχής. Γενικά, όμως, ανταποκρίθηκε τους ρόλους που του ανέθεσε ο προπονητής του σε μεγάλο βαθμό.