Ο Παναιτωλικός διατήρησε και χθες τη σταθερή και ξεκάθαρη στάση του, να μην αλλάζουν οι κανόνες στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, ψηφίζοντας κατά της πρότασης μη υποβιβασμού ομάδων που δεν θα πάρουν αδειοδότηση. Η πρόταση φωτογράφιζε τον Παναθηναϊκό που αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Αλλά και κάθε άλλη ομάδα που δεν θα εξασφαλίσει την άδεια συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα.
Ο Παναιτωλικός όλα αυτά τα χρόνια κατέθετε ολοκληρωμένο φάκελο και πάντα ήταν στις ομάδες που αδειοδοτούνταν. Δεν είχε ποτέ προσφυγές εναντίον του. Δεν έχει οφειλές στο δημόσιο και σε ασφαλιστικά ταμεία. Λειτουργεί με αξιοζήλευτη οργάνωση και καλύπτει κάθε προβλεπόμενη προϋπόθεση σε οικονομικά και οργανωτικά θέματα.
Κι όμως φέτος αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα και για πρώτη φορά υπάρχει αβεβαιότητα στο θέμα της αδειοδότησής του. Που αν δεν την εξασφαλίσει κινδυνεύει να υποστεί την ποινή του υποβιβασμού, για την οποία επέμενε με τη χθεσινή ψήφο του ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να εφαρμοστεί!!!
Τι αλλάζει στο φάκελό του σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια; Η εκκρεμότητα του τηλεοπτικού συμβολαίου, καθώς ο Παναιτωλικός δεν είναι στις προτεραιότητες της nova. Κάθε ΠΑΕ είναι υποχρεωμένη να πείσει με στοιχεία την Επιτροπή Αδειοδότησης, ότι ισοσκελίζει τον προϋπολογισμό της χρονιάς. Και τα έσοδα που προβλέπονται στο τηλεοπτικό συμβόλαιο, θεωρούνται εγγυημένα έσοδα.
Η έλλειψή του προκαλεί ένα μεγάλο οικονομικό άνοιγμα το οποίο δεν μπορεί να καλυφθεί από άλλες πηγές. Όλα τα χρόνια με την κεντρική τηλεοπτική σύμβαση, υπήρχε ένα σίγουρο έσοδο περίπου 1,5 εκτ. ευρώ για μια ομάδα όπως ο Παναιτωλικός. Αν χαθεί αυτό, χάνεται περισσότερο από το 60% των εσόδων. Το υπόλοιπο 40% προέρχεται από εισιτήρια, χορηγίες – διαφημίσεις.
Για να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός (άρα να εξασφαλιστεί η αδειοδότηση) δύο δρόμοι υπάρχουν. Ο πρώτος, να βρει αντίστοιχα έσοδα από άλλες πηγές. Ποιες όμως, πέραν της χρηματοδότησης από τον Φώτη Κωστούλα, που καλείται να βάλει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Για πόσο ακόμα; Ο δεύτερος, να μειώσει τα προβλεπόμενα έξοδα. Αυτό σημαίνει πώληση παικτών που θα φέρουν έσοδα και περικοπές συμβολαίων. Με συνέπεια βέβαια την αποδυνάμωση της ομάδας, που ενδεχομένως οδηγήσει στον αγωνιστικό υποβιβασμό. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν παίρνει άδεια και (επίσης) υποβιβάζεται.
Κάποιοι λένε ότι αν ο Παναιτωλικός δεν βρει τηλεοπτική στέγη, θα αυξήσει τα εισιτήρια, αφού οι φίλαθλοι δεν θα μπορούν να τον παρακολουθούν στο καφενείο. Για να καλυφθεί το 1,5 εκ. του τηλεοπτικού συμβολαίου από εισιτήρια, θα πρέπει να πωληθούν 5.000 διαρκείας με μέσο όρο τιμής 300 ευρώ. Ή να γίνει sold out και στα 15 ματς πρωταθλήματος, με εισιτήριο 20 ευρώ ανά αγώνα. Αλήθεια, περιμένει κανείς να συμβεί κάτι τέτοιο;
Κι αν για τον Παναιτωλικό δυσκολεύουν τα πράγματα, φανταστείτε τι ισχύει για άλλες ΠΑΕ που ήδη αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας. Γι’ αυτό η κατάργηση της κεντρικής σύμβαση των τηλεοπτικών θα δημιουργήσει τρεις κατηγορίες ομάδων. Τις μεγάλες, τις μικρομεσαίες που θα βρουν τηλεοπτικό συμβόλαιο και μπορούν να είναι βιώσιμες και εκείνες που δεν θα έχουν τηλεοπτική στέγη, οπότε θα οδηγηθούν σε οικονομική εξαθλίωση.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πολύ μακριά από τις εξαγγελίες όλων για ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, καθαρό, με ισονομία και πολλά μπλα, μπλα, μπλα, που ακούμε…