Στα Γιάννενα ο Παναιτωλικός έπαιζε το τελευταίο του χαρτί να εξαντλήσει τις όποιες ελπίδες είχε να μπει στην πεντάδα – εξάδα της βαθμολογίας. Και τελικά η εικόνα που παρουσίασε ήταν σα να ήθελε να αποδείξει ότι… σνομπάρει οποιοδήποτε τέτοιο ενδεχόμενο.
Το είχαμε διευκρινίσει και το επαναλαμβάνουμε: Οι ελπίδες ήταν ελάχιστες, αλλά όσο (και όσες υπήρχαν) υπήρχαν έπρεπε να τις εξαντλήσει. Χωρίς την πίεση του «οπωσδήποτε νίκη», αλλά με προσανατολισμό «δεν έχω τίποτα να χάσω».
Τι είδαμε τελικά; Μια ομάδα με απόλυτα παθητικό ρόλο, που δεν ήξερε τι ακριβώς ζητούσε στο παιχνίδι της. Με τι λογική του «ότι κλέψουμε…»
Ήθελε να παίξει σφικτά και να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις; ΑΠΕΤΥΧΕ. Αμυντικά ήταν “τρύπια” και απέφυγε τον διασυρμό ελέω Κυριακίδη και επιθετικά ήταν ανύπαρκτη.
Ήθελε να πιέσει και να βάλει δύσκολα στον αντίπαλο; ΑΠΕΤΥΧΕ. Ούτε μία φορά δεν το έκανε. Ακόμα και όταν στο τέταρτο 25’- 40’ πήρε μέτρα στο γήπεδο, ο ΠΑΣ έβρισκε εύκολα διαδρόμους και έκανε το παιχνίδι του, ενώ ο ίδιος δεν ένιωσε καμία απειλή.
Έβλεπες φάσεις στις οποίες υπήρχαν προϋποθέσεις αντεπίθεσης που έβγαιναν τρεις παίκτες στην κόντρα, ξεκινώντας κοντά στη μεσαία γραμμή. Και κοιτούσες όλοι οι υπόλοιποι να περπατάνε (αντί να βγουν γρήγορα μπροστά δίνοντας στηρίγματα) κοντά στην περιοχή του Κυριακίδη. Με τεράστιες αποστάσεις!
Και όταν οι αντίπαλοι έπαιρναν πάλι κατοχή η δημιουργία επίθεσης ήταν πολύ εύκολη υπόθεση γι’ αυτούς. Και (με τέτοια δεδομένα) το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο. Ήρωας ο Κυριακίδης στα Περιβόλια! Ήρωας και στα Γιάννενα! Πόσα να βγάλει ο άνθρωπος; Κάποια στιγμή θα νικηθεί…
Το χειρότερο όλων ήταν ότι δεν υπήρχε αντίδραση. Έβλεπες που θα πάει το παιχνίδι, αλλά δεν έβλεπες καμία κίνηση αποφυγής του μοιραίου. Αυτή τη φορά, ούτε από τον μπαρουτοκαπνισμένο Ματζουράκη, που σήκωσε Φερέιρα – Ρουσκουσέδα από το 27’ για προθέρμανση και έκανε αλλαγή στο 79’!!! Με τον ΠΑΣ να έχει κάνει ήδη καμιά 15αριά τελικές, τον Κυριακίδη έξι εκπληκτικές αποκρούσεις και το σκορ να έχει ανοίξει ήδη…
Θυμηθείτε την αντίδραση που έβγαλε ο Παναιτωλικός παίζοντας ένα ολόκληρο ημίχρονο με δέκα παίκτες κόντρα στον Πλατανιά και την αντίστοιχη στο 0-2 της Ξάνθης στο Αγρίνιο. Και κάντε τις συγκρίσεις…