«Σέρνεται» ο Παναιτωλικός με τον ΠΑΟΚ (όπως πριν στα Γιάννενα) και οι παίκτες στέλνονται στο… πυρ το εξώτερο! Άμπαλοι, ανίκανοι, άχρηστοι, να φύγουν να έρθουν καλύτεροι. Και όλα τα σχετικά.
Κερδίζει ο Παναιτωλικός την ΑΕΚ, ύμνοι για τους παίκτες! Οι άμπαλοι, ανίκανοι, άχρηστοι, ξαφνικά μπαίνουν στο μεταγραφικό στόχο για μεγάλες ελληνικές και ξένες ομάδες!!!
Για σταθείτε ρε παιδιά. Τι γίνεται εδώ; Πώς ο Κέβιν για παράδειγμα, από τα αζήτητα βρέθηκε ξαφνικά να απασχολεί τον Παναθηναϊκό; Πώς το (μηδενιστικό) «Καλά, με τα πιτσιρίκα περιμένουμε να δούμε προκοπή;», μετατρέπεται σε λίγα εικοσιτετράωρα, σε (θριαμβευτικό) «Νέος Τοροσίδης ο Μύγας!» ή «Αμυντικός του μέλλοντος ο Χαντάκιας!».
Άσε τον Ουάρντα, που όταν κάνει μια καλή εμφάνιση, πότε κλείνει την Ιταλία, πότε στην Ισπανία και πότε στη Γαλλία. Α, ξέχασα, τελευταία παίζει και για Βέλγιο, αλλά μετά τη σημερινή τρομοκρατική επίθεση δεν ξέρω…
Επειδή είμαστε… των άκρων, τα παραπάνω μοιάζουν συνηθισμένα. Ούτε η πρώτη φορά είναι, ούτε η τελευταία. Ας θυμηθούμε «τα εξ αμάξης» που άκουγε ο Κυριακίδης (και αυτοί που τον επέλεξαν) τον Οκτώβριο που πρωτόπαιξε και τι ισχύει τώρα.
Όμως, ας σοβαρευτούμε λίγο. Προφανώς οι παίκτες δεν είναι άχρηστοι, αλλά δεν είναι και από άλλο πλανήτη. Οι βιαστικές κρίσεις δεν οφελούν. Ούτε έχουν αξία. Το να «βαφτίζει» κάποιος (φίλαθλος ή ΜΜΕ) όπως θέλει τον “Χ” ποδοσφαιριστή ή ομάδα, είναι για να έχουμε κάτι να ασχολούμαστε. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά εκείνων που (πραγματικά) δουλεύουν είτε στο Emileon είτε στα γήπεδα που αγωνίζονται.
Για τον Κέβιν μπορεί να ενδιαφερθεί τις επόμενες μέρες η Ρεάλ, αλλά εμείς πρέπει να έχουμε ψυχραιμία…